Ik kan het me bijna niet voorstellen, maar er is een tijd geweest dat er nog geen rock ‘n roll bestond. Maar wat voor muziek werd er dan gespeeld in die tijd? Over het exacte beginjaar van de rock ‘n roll wordt al decennia getwist, maar ik ben er bijna zeker van dat er in het jaar 1947 nog geen elektrische gitaren werden bespeeld met rifs a la Johnny B. Goode. In mijn zoektocht naar de ontwikkeling van de muziekgeschiedenis in Kampen, stuitte ik op de Eerste Kamper Accordeon School (EKAS) die in 1947 werd opgericht. Vorige week sprak ik daarover met accordeonist Ab Kok. Ab was één van de vele leerlingen die in de jaren ’50 accordeon heeft leren spelen. Hij kreeg toen les van Jo ten Hove.
Jo ten Hove (1921), een geboren en getogen Kampenaar, was op zijn 25e de bedenker en oprichter van de Eerste Kamper Accordeon School. Hij zag het belang in om de jongeren van Kampen muziek te leren spelen. De accordeon was destijds een erg populair instrument in Nederland. Door het relatief compacte formaat werd de accordeon vaak gebruikt als mobiele vervanger van de piano. Een ideaal instrument dus voor dansorkesten of solomuzikanten om tijdens feest- en dansavonden de mensen te laten dansen op een foxtrot, een Weense of een Engelse wals. Bijkomend voordeel was dat er veel meer power in zat dan een piano en er dus meer volume mee geproduceerd kon worden.
De EKAS was al snel een begrip in Kampen en het aantal leerlingen groeide flink. De lessen vonden onder andere plaats in het A.N.B. gebouw aan de Vloeddijk 78. De leerlingen moesten natuurlijk eerst noten leren lezen en er werd serieus geoefend met na iedere les huiswerk mee om thuis te kunnen oefenen. De week daarop werden dan de vorderingen beoordeeld door Jo ten Hove zelf. Hij had een eigen systeem bedacht waarin zijn leerlingen gestimuleerd werden om zichzelf steeds verder te verbeteren. Je begon in klasse D, waarna je je kon door ontwikkelen naar klasse C, B en uiteindelijk klasse A. “Maar dan zat je ook echt wel aan de top”, vertelt Ab Kok. “En zelfs na de A-klasse had Jo nog een superklasse bedacht.”
In 1956 stopte Ten Hove met de EKAS en begon hij een tweede accordeonschool in Kampen, Accordeola geheten. Beide verenigingen hebben een aantal jaren naast elkaar bestaan, maar uiteindelijk fuseerden ze in 1966 tot één vereniging. Het ledenaantal begon inmiddels steeds verder terug te lopen. Veel tieners begonnen de nieuwe rock ‘n roll muziek uit Amerika en Engeland te ontdekken, die ze meestal toch wel wat spannender vonden dan de muziek die ze zelf speelden. De vereniging heeft nog tot 1977 bestaan, maar toen viel uiteindelijk toch het doek. Waarschijnlijk liggen er nu nog veel accordeons op allerlei zolders in Kampen, die destijds door vaders en moeders waren aangeschaft voor hun muzikale kinderen, maar die uiteindelijk de nieuwe rock ‘n roll muziek omarmden.
Ook Ab Kok heeft na ruim 60 jaar verschillende accordeons thuis. Met het grote verschil dat hij nog steeds een fervent accordeonist is. Sinds 1998 speelde hij bij de Koggezangers en tegenwoordig bij Recht Deur Zee uit IJsselmuiden. Hij toont mij twee verschillende modellen, een 80- en een 120-basser. Ze liggen klaar om ieder moment bespeeld te kunnen worden. De 120-basser ligt er mooi glimmend opgepoetst bij, alsof die net nieuw uit de winkel komt. “Die heb ik inderdaad vorige week nog gebruikt voor een optreden en daarna weer netjes schoongemaakt.”
