De naam Hermanus Nak zal niet direct bij iedereen een belletje doen rinkelen. Zijn wieg stond in Kampen in het crisisjaar 1933. Hij groeide op in een familie van sigarenmakers, net als veel Kampenaren in die tijd. Na de oorlogsjaren werd hij lid van de Broederband, dé muziekvereniging waar veel sigarenmakers lid van waren. Hij leerde daar klarinet en saxofoon spelen. Dat waren de eerste stapjes van Hermanus op muzikaal gebied.
Maar daar zullen de meeste mensen hem niet van kennen. Waarschijnlijk ook niet van de Kamper bands The Kwintet en Dansorkest Cherry van Beek uit de jaren ’50, waar hij saxofoon en klarinet speelde. Ook De Kamper Jazzfederatie, een clubje jazzliefhebbers waar hij lid van was met onder andere gitarist Gerry Bastiaans, zal hij niet bekend van zijn. Dit clubje jazzliefhebbers kwam destijds vooral bij elkaar om samen naar jazzmuziek te luisteren en te bestuderen.
Om zichzelf van inkomen te kunnen voorzien, ging ook hij in de sigarenindustrie werken waar hij Balmoral sigaren draaide. Totdat hij met muziek zijn eerste geld begon te verdienen met allerlei schnabbels. Het werd hem al snel duidelijk dat één avondje optreden meer geld opleverde dan een hele week werken in een sigarenfabriek. Vooral in Duitsland bleek goed geld te verdienen, waar hij veel speelde in allerlei orkesten. Maar net als het produceren van sigaren, heeft hij het maken van muziek altijd als werk gezien, als een bron van inkomsten.
Zo heeft hij 25 jaar lang muziek gemaakt en veel opgetreden. De laatste vijf jaar was hij de vaste saxofonist in het begeleidingsorkest van de bekende revues van André van Duin. In die periode kwam hij in contact met de makers van De Dik Voormekaar Show. Hij viel op door zijn nasale stem, wat de inspiratie vormde voor het bedenken van een nieuw typetje voor hun show. Zo werd in 1975 het typetje Harry Nak geïntroduceerd in het populaire radioprogramma van Andrë van Duin en Ferry de Groot. Sindsdien kent heel Nederland de naam van deze Kampenaar door uitspraken als “Daar is de koffie! … Dat was de koffie!” en “nou… ontzettend…”. In de latere televisieuitzendingen was het typetje Harry Nak steevast te zien met een sigaar in zijn mond, een mooie verwijzing naar zijn sigarenmakersverleden in Kampen.
In 1977 hield Harry het muziekvak voor gezien. Hij vond het mooi geweest, het was altijd hard werken en het was tijd voor iets anders. Hij pakte zijn oude beroep als sigarenmaker weer op en begon een eigen zaakje in een steegje aan de Oudezijds Voorburgwal in Amsterdam. In de jaren ’90 hield dit sigarenavontuur in Amsterdam ook weer op en keerden Harry en zijn vrouw terug naar geboortestad Kampen. Daar bleef hij buiten de publiciteit en genoot van de kleine dingen van het leven, hij was bijvoorbeeld dol op vissen. Harry (Hermanus) Nak overleed in 2003 op 69-jarige leeftijd.
Harry Nak heeft dus echt bestaan, en hij kwam uit Kampen.
lang leve Harry Nak